Ik zeg je niet, dat de wereld nog harder is
dan jouw legoblokken
dat er mensen zijn die voortdurend jokken
om hier überhaupt te kunnen zijn
Dat de kou niet altijd met een jasje
is te verwarmen, ook niet als er wantjes zijn
dat de kilte zich vastgrijpt in een hart
als er niets meer lijkt te kloppen
in een veel te grote jas
Ik zal je niet vertellen
dat er mensen zijn die hun bed vergooien
dat het soms nooit lijkt te dooien
ook al heeft Klaas Vaak gestrooid
Ik blijf hier luidkeels voor je zingen
over zoete melk met brokken
over kindjes die niet jokken
aan je wieg
van je weet maar nooit
© Lighthousestories, 2021