Hij gedraagt zich als de zomer
Heet, afwisselend, zweterig
met soms een fijne bries
Teveel, vurig, intens, niet te temmen
Vrijwel zonder slaap
Eindeloos verlangend naar meer
De zon kussend
de grootste avonturen
Alsmaar meer, meer, meer
elke dag vakantie
elke dag doet zijn onverzadigbare verlangen
een beetje zeer
Hij danst zoals de herfst
Loslatend, vol sjeu, helemaal
Dicht bij mijn vuurtje
Kloppend als een 8
Als goede rode wijn
danst hij standvastig, soepel en vrij
Zoals hij praat terwijl hij danst
Vol zelfvertrouwen
Eigen gereid,
laat hij van alles los
Moedig en vanbinnen sober
Omringt door diep herfstige geuren en kleuren
Zijn donkerste kern diep verscholen
Hij bekijkt de wereld als de winter
Alles bedekt onder een witte, zachte laag
Emoties houdt hij veilig binnenshuis
Achter een dikke muur van verhalen
Waarin de waarheid niet bestaat
Zijn ego des te meer
Als een gure wind blaast hij kou
met een glanzend ijslaagje
recht in mijn ogen
En als het er een keer echt op aankomt
gaat hij in winterslaap
Hij houdt mij aan het lijntje zoals de lente
groots en nieuwsgierig
met bloemig randje
Voelend dat er meer is, meer komt
Ontoereikend en toch
stukje bij beetje open
steeds net niet in overvloed
Mooier dan het lijkt
Groter dan verwacht
Als onverwachtse wilde bloemen
geeft hij mij steeds een beetje meer
Voel ik de vurige, hete zomeradem
als een zachte, zomerse wind al rondom mij
Terwijl ik weet
dat hij na een paar weken
terug zijn oude ritme in vaart
De zomer ongestild door danst
mij als de herfst weer loslaat
en mij in een diepe winterslaap volledig verlaat
Ik stop