U bent hier

Gebroken kinderen

De liefde die ze geven is zo fragiel als glas dat elk moment breekt

Gekweld door oneindige nachtmerries zijn ze constant op de vlucht

Het innerlijke kind is ondergesneeuwd door een tragisch verleden die zich niet graag prijs geeft

Hun pijn is veranderd in de innerlijke stem die ze jarenlang met zich meedragen

Thuis was nooit een veilige haven maar een plek waar ze zich niet goed konden uitdrukken en de pestkoppen hun speelgoed stukslaan

Zoveel mensen die volwassen lijken maar niet klaar zijn voor de echte wereld

Verscholen achter een imago imiteren ze net een papegaai de woorden en gedrag van hun omgeving

Op zoek naar acceptatie heeft de imitatie ze een tijd ver gebracht toch zijn ze niets meer dan een leeg omhulsel waar het kind verschuilt die steeds om aandacht vraagt

Laten we stilstaan voor het kind dat nooit in ons heeft kunnen groeien of voor het kind dat we nooit konden zijn

Geef ze een stem om te kunnen spreken en geef ze de tijd om hun wonden te genezen zodat je voor jezelf de cirkel van herhaling kan doorbreken

© Sandra, 2018