Met haast marmer lijkende gezichten
opgesteld van klein naar groot
het leven in een plaatje gevangen
maar voelbaar is de dood
In armoede groot gebracht
soms iemand achterlatend in de jaren
opgroeiend in soberheid
in jasjes met ontbrekend garen
De gezichten lijken emotieloos
maar in hun hart is er een groots gevoel
voor het moment van de foto
want die heeft een bijzonder doel
Enige kleur ontbrak
in deze kinderen zo ontzettend broos en zwak
zwart overheerst, afstekend tegen wit
misschien verstond de fotograaf juist zijn vak
Want hij heeft het leven vastgelegd
met daarin verweven de dood
niets is vanzelfsprekend
niet iedereen wordt zomaar groot.
Soberheid en eenvoud
aan zijden draden hangt het leven
met een blik op die uiterst gekamde kinderen
voel ik het leven en ook de dood weer even.