U bent hier

Een hoop te overleven

Dat we er goed aan deden
onder de radar te blijven.
Ingrijpen bleef mogelijk.
Telkens de nood ons dwong
keerden we gebukt
op onze stappen terug
naar onze zoveel veiliger
plek van vertrek.

Daarin verscholen,
telden en hertelden we
onze eigen dagen.
Voor- en achterwaarts.
Zijwaarts kon ook,
overboord voor alle anderen.

Enkel verlangen en twijfel
wist ons - en onze trage geest -
te wekken.
Dodelijk besef, dat eveneens,
van een zoveel eindiger bestaan
dan we ons wilden verbeelden.

© Haro Waden, 2017