Dwars door je littekens
En het eelt op je handen
Teken ik een nieuwe levenslijn
Van je vroege kinderjaren
Tot aan je heden dagen
Dwars door alle opgelopen pijn
Ik teken de lijn onzichtbaar
Trek hem door al je plooien heen
Van je allerdiepste wortelen
Tot aan je dwarse bomen
Erop, ertussen en eroverheen
Ik blijf eindeloos tekenen
Op het ritme van je pols
Een kronkelend fijne lijn
Van je eerste gebroken hart
Tot aan je allerlaatste slag
Zo dwars als het leven kan zijn
© Güler Karaca, 2021