U bent hier

Droomwereld

De eerste keer dat ik mijn baby-oogjes opensperde
Die bij het zien van vorm en kleur alleen maar groter werden
Dat was het moment dat mijn droomwereldje werd gesticht
Dat door het zien van dingen om mij heen werd ingericht
En elke geur en geluid vormde een herinnering
Die opgeslagen werd in mijn wereldje binnenin
En alles wat ik niet begreep en niet hoefde te leren
Dat mocht ik lekker uit mijn eigen droomwereldje weren

Nu ik wat ouder ben, begin ik langzaam te beseffen
Ik ben zo weinig in mijn droomwereldje meer te treffen
Wegens gebrek aan motivatie, energie en tijd,
Ben ik bijna volledig opgeslokt door de realiteit
Maar wat zo mooi is aan mijn droomwereld - die is niet echt
En daarom kan ik er vierentwintig/zeven terecht
Als ik een plek zoek die perfect is, dan kan ik erbij
En niemand die ik er niet hebben wil - het is van mij.

Hoewel de realiteit soms best wel moeilijk kan zijn
Zijn er genoeg momenten die ik wel ervaar als fijn
Jammer genoeg is het geen eeuwig-durende vakantie
Vroeg of laat moet ik afscheid nemen, da’s helaas garantie
Maar sluit ik voor het laatst mijn ogen, neem ik de geschenken
Die mij door het leven gegeven zijn mee, als aandenken
Om mijn droomwereldje volledig mee te decoreren
Mijn droomwereld, waarin ik in alle rust terug zal keren.

© Tycho Plantinga, 2018