U bent hier

Draco volans

Waar een enkele boom jouw wereld is,
de stam een snelweg is, de takken gangen,
met delicate kunstwerkjes behangen,
spelletjes van licht, regendruppels als vernis.

En boven in de kruin, een hagendis:
doodskloppertjes, gekruid en vers gevangen,
daar zit jij aan, gespeend van elk verlangen;
het paradijs ontneemt de droom betekenis.

Maar als de slang lispelend jouw kant op gluurt,
jou smakkend in de ogen kijkt en zoekt jou te verslinden;
laat dan die wereld los, probeer een andere te vinden.

Schoonheid, smaak en kunst, er is niets meer dat duurt.
Het water stijgt, de gletsjer smelt, hier eindigt alle leven.
Neem afscheid, afscheid van wat was. En zet je af, ga zweven.

© Gijs Smit, 2019