U bent hier

Denkend aan toen

Denkend aan toen
vervult heimwee mijn gedachten
naar een gestorven vermogen
in een veel te druk bestaan.

Maar denkend aan toen
is ook zomaar een wekker.
Ze is niet dood,
ze slaapt
en ontwaakt,
paart met het leven zelf.

Zijn klanken snerpen op haar bot
tot ze ermee trilt in harmonie.

Ze is herboren poëzie.

© Rianne Beertema, 2022