U bent hier

De woorden die je zei

De woorden die je zei
Behoedzaam uitgesproken
Met zoveel zachtheid omkleed

Tegelijk zo nietsontziend
Dat het zonder aarzeling
Dwars door alle lagen heen sneed

Ze weerklinken
Keer op keer
En met elke klank
Versta ik ze steeds meer

Ze vragen tijd…
Om langzaam in te dalen
Naar waar ze werkelijk raken
Aan oude verhalen

Deze woorden, slechts een paar
Langzaam vinden ze grond
Ondermijnen heel mijn bouwwerk
Raken aan de diepste wond

De woorden die je zei
Nu ze uitgesproken zijn
Een onomkeerbare weg
Na diep gezien te zijn

© Vera Reitsema, 2019