Toen na zoveel oprechte woorden
En de bedroefde blikken
Alle handen waren gegeven
En de klokken plotseling zwegen
Het huilen veranderde in snikken
Toen alle voetstappen wegdreven
De donkere kleren verdwenen
Dagelijkse zaken weer verschenen
Toen veranderde alles
In een oorverdovende stilte
En in deze stilte
Kom ik je steeds weer tegen
Ik zal je telkens groeten
Op onverwachte momenten
Jou steeds weer ontmoeten
Dan zal ik naar je lachen
Je steeds weer vragen stellen
En alles wat er hier gebeurt
Zal ik aan jou vertellen
Maar de stilte vertelt op zo'n moment
Dat jij een herinnering geworden bent