Holle klanken en jouw zoete huid.
Glij niet bij me vandaan.
Duw me gevangen.
Bevangen, hypnotiserend verlangen.
Ik kruip onder je huid,
ik wil meevaren naar je hart.
Over woeste wateren en kalme rimpelingen.
Hoeveel vergeten hartkamers mag ik nog ontdekken?
Verwikkel mij in je wonden,
ik zal zoeken naar zout om je te ontwaken.
Ik zal je lezen van binnen en
mijn ogen zullen je vertellen
dat ik je al die tijd heb herkend.
Gebiedend aan de stilte,
mijn vingertoppen strelend over je kern.
Fluister in mijn huid,
tot ik antwoord met warm kippenvel.
Afschrikkend, tintelend en toch toenaderend
hikkend en hinkelend naar jouw overgave.
Laat je mij hier dromen,
Hier in de zon met mijn paraplu open.
Verscheurde verwachtingen en reikende armen.
Ik glimlach tranen
en wacht.