U bent hier

De ogen van Mona Lisa

na het wachten in een lange rij beloond
aanschouwde ik jouw fijn gelaat
waarin je al wat je te bieden hebt mij toont
in teleurstellend klein formaat

veel later bij de kaartenzaak op de hoek
wordt ik getroffen door jouw blik
in jouw ogen ligt de schuwheid die ik zoek
wee mij - arme toeschouwer ben ik

o, jij verdraaid bedeesd glimlachend wijf
hoe zette da Vinci jou daar neer?
– de grote meester in beheersing van het lijf -
hoe wenken jouw ogen mij altijd weer?

© Corina Terlouw, 2022