U bent hier

Ché Bandoneon

Ché, Bandoneon, Stop!
Je raakt me in mijn ziel
Ik voel me pijnlijk getroffen door de realiteit

Langs een stuk braakliggend land
vraag ik mij hopeloos af
hoe het toch zo’n puinhoop heeft kunnen worden
Wie heeft dat achtergelaten
Verwilderd kijk ik om mij heen.

De tonen vervagen
Behalve de poëzie en de klank van de tango
Alsof ik er in kan verdrinken
Alsof ik dát nog verkies boven de verandering
Hoop lijkt meer en meer te vervagen
De hoop dichter bij mijn waarheid te komen.

Ik schreeuw.
Niet ophouden nou
Ga door, Bandoneon!
Laat me op z’n minst dan nog je tonen vast kunnen houden
Die houden mij nog hier
Die behoeden mij dat mijn zelf vervaagt.

Ché, Bandoneon, huil met me mee
door jouw klanken besta ik
Ché, Tango, neem me mee
door jouw woorden leef ik
Hé, Leven, leef met mij mee
door jou ben ik
Hé, Liefde
hou me vast,
hou me vast, alsjeblieft
Zonder jou
Wie ben ik
Zonder jou.

© TwoSpirit, 2017