Met de belangrijke nutteloosheid
van een lied in de regen,
rode bloemen in de mist en
gekrulde zinnen in blauwe hemel
kijken wij met kinderogen
verwonderd naar zoveel schoonheid.
Schoonheid die de lente van een kind
laat glanzen in bladmoeskleuren.
Terwijl de stilte openbarst
in het beginsel van duizend noten
wordt het terrein verkend
voor gezamenlijke dromen.
Jij en ik dragen dan een kroon
uit onze kinderjaren, gevlochten
onder een oude bloesemboom,
op het ritme van een vogelkoor.
© STABERGH INA, 2019