U bent hier

(Bitter)zoete nectar

vlak voor mij zat jij op ik dacht een pinksterbloem je vleugels te warmen in de frisse voorjaarszon

je wenkte me en samen dronken we zoete nectar, even maar
het was onze tijd niet, niet onze habitat of niet samen kunnen want ik was het al

even fladderden we om elkaar heen, genietend van de werveling van lucht veroorzaakt
door jou die andere zoetigheden bracht dan die ik tot nu toe kende

we wisten dat we moesten gaan zoals een dier weet wanneer het gaat sterven
zware berusting, nog een paar maal de verwachtingsvolle lucht inademend om zo het
weggaan draaglijker te maken maar daarmee precies het tegenovergestelde doen

jij vervolgde jouw pad en nog lang heb ik uitgekeken naar de unieke tekening op jouw
vleugels, kleuren die ik in die samenstelling nog nooit had gezien en die mij dronken
maakten van vervoering

ergens danste een zinnetje door mijn hoofd over echte liefde en loslaten en dat deed ik
in woorden, maar voorlopig kijk ik nog naar je uit op dagen als deze, als de zon jouw vleugels
warmt en je nectar tot je neemt, het hopelijk kan delen met diegene die jij vindt

© mark b. leppink, 2021