Ik zit hier al jaren
In een bed op zolder
Met een oog op mijn vooruitgeschoven borst
Nog maar een draad houdt mijn kop
Vroeger was het warmer
Dan lag ik onder dekens
En hield ze me vast
Met een hand rond mijn zachte vacht
Dan klinkt het geluid van de stofzuiger
De deur zwaait open en de moeder kijkt me aan
Een herinnering maakt een glimlach
Ze sluit de deur, over 2 weken wordt het weer even licht
Maar dan komt ze niet meer
En plots staat ze daar, een jonge vrouw
Een herinnering maakt een traan en een lach
Met een grote hand rond mijn stoffige vacht
Mijn oog doet het weer
Mijn kop doet niet meer zeer
Ik zit hier al jaren
En stof dwarrelt neer als de stofzuiger komt
Een glimlach verschijnt dan rond de mond
Maar dan komt ze niet meer
Een man pakt me op
De zak is donker en doet me zeer
Ademen kan niet meer