Hij staat er nog, bewegingloos,
zijn voet raakt nauwelijks de grond.
Ik zou al duizendmaal gevallen zijn.
De automobilist kijkt strak omhoog,
naar het eeuwig-rode licht.
Een fietser bewaart zijn evenwicht.
En in een cirkel om je heen,
draagt de lucht je laatste woorden.
Toch blijft het stil.
Het zal wel nooit september worden.
© Gijs Smit, 2019