Amper wist hij te ontkomen
aan de kwade tongen, de wijzende
vingers, het gif van de talloze aandenkens
Amper was hij de blinde paniek
ontvlucht, de afschuw van de
herinnering verstotend
Amper had hij de touwen
doorgesneden, de ketting
verworpen, toen de aanblik
de tijd herhaalde