Mijn pols geketend
aan een verzonnen afspraak
te vroeg, te laat, bijna... nooit
op tijd, geen tijd.
Mijn hart een secondewijzer
relaxed klopt het momenten weg
Pa-da-boem pa-da-boem pa-da-boem pa-da-boem
Mijn hersenen een tijdmachine
fastforward naar overmorgen
net zo makkelijk weer terug
Mijn buik een indicator
geen bloed is overtijd
en dan weer 9 maanden later
Mijn ogen een kalender
zien de nacht weten de dagen
langer is de lente
korter het wordt koud
Instrumenten
die het ritme meten
als het hart verstild
is er nog altijd tijd