Niemand is perfect geboren,
soms gaat er een vijs verloren,
of valt er een hoekje af,
we zijn soms wel een beetje maf,
er zijn ook wel wat kosten aan,
de geest kan soms aan 't wankelen gaan,
we zijn al eens wat raar gestoord,
en doen niet alles zoals 't hoort,
en 'k geef het toe, het is wel waar,
we doen soms écht een beetje raar.
Maar zeg nu zelf, mijn beste vriend,
heb ik daarom die straf verdiend?
Is 't vertrouwen nu vergaan,
is de vriendschap heengegaan?
Als niemand nog een fout zou maken,
als er nooit iets stuk zou raken,
als er niets verloren gaat,
als alles keurig netjes staat,
als niemand zich nog zou vergissen,
niemand ooit een kans zou missen,
als iedereen steeds doet wat moet,
als niemand nog onnozel doet,
wat valt er dan nog te beleven ?
Waar kun je dan nog naar streven ?
Dus zeg ik U, mijn beste vriend,
dat is wat ik er zelf van vind :
Als iedereen 'perfect' zou zijn,
't zou een héél saaie wereld zijn !