U bent hier

#2

Ik zou relativeren wanneer
Ik zeg dat Ik verslaafd ben aan liefde
Ik wil niet aan de droom toegeven
ook al weet Ik dat humanisme
niets met geven en nemen te maken heeft

het ene kind groeit op om te leren
de ander om slechts bloedverwant te zijn
nieuwe jaren in een leven, die haar fundament
bestaande uit surrogaten emoties
probeert te ontmantelen

denkt u ooit nog wel eens terug aan het
sympathieke dat de mens decennia terug had
blijkbaar was u niet een van die mensen
wiens leven zal voortleven in toekomstige literatuur

Ik zal u zijn verwoorden in de taal die ons een maakt
en een van ons zal achterlaten met een
erfenis van goedogende verfijnde ethiek

Ik zal u herinneren wanneer Ik mijn sleutel
in het slot vergeet of wanneer ik opsta in een
wereld die er niets aan kan doen dat wij
de tijd waarin we elkaar lief hadden niet
hebben laten beïnvloeden door het toekomstbeeld

Ik prijs mijzelf gelukkig omdat Ik ongelimiteerde
genegenheid en erkenning heb ervaren
er heeft zich nooit een moment sinds onze
verbondenheid voorgedaan waarop
mijn verleden mooier leek dan mijn heden

zelfs nu wanneer verwanten hun jou
verwoorden en jou schaduw belichten
en Ik s'nachts wakker lig omdat Ik naar
de kant van jou verlang die Ik niet ken
met het besef dat Ik in de waan leef
dat er leven naar de dood bestaat

© Rory van Wingerden, 2018